Τόσο στο ζήτημα του συνυπολογισμού ζημίας και κέρδους καθεαυτό, όσο και στο περαιτέρω ζήτημα της σωρευτικής ή μη λήψης από τον ζημιωθέντα της αποζημίωσης και της (υποχρεωτικής) παροχής του τρίτου, έχει διαμορφωθεί πλούσια νομολογία. Στο πρώτο ζήτημα, για να γίνει, κατά τη νομολογία, συνυπολογισμός του κέρδους στη ζημία πρέπει μεταξύ ζημιογόνου γεγονότος και ωφέλειας να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος, με την έννοια ότι το κέρδος έχει την αιτία του στο ζημιογόνο γεγονός. Στο δεύτερο κρατεί απολύτως στη νομολογία η άποψη ότι ο ζημιωθείς δικαιούται σε σωρευτική λήψη αμφοτέρων των παροχών, γεγονός που οδηγεί μεν σε πλουτισμό του, ο οποίος όμως, κατά τη νομολογία, είναι εδώ ηθελημένος από το νομοθέτη, λόγω της διάταξης του άρθρου 930 § 3 ΑΚ. Και οι δύο αυτές θέσεις εξετάζονται στην παρούσα μελέτη υπό το πρίσμα τόσο της δογματικής τους ορθότητας όσο και των πρακτικών τους συνεπειών.
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.